περνάει
περιμένοντας σε μια ουρά δημόσιας υπηρεσίας
με το νου μου στους τσαλακωμένους
γεμίζοντας με σκληρή νοθεία
την κενότητα της πλήρους ατζέντας μου
χαμογελώντας
για να δηλώσω πως είμαι φαινομενικά καλά
σκεπτόμενος να φύγω
χωρίς να έχω κάπου να πάω
ζηλεύοντας τα σκυλιά
που περιφέρονται στη γειτονιά μου
προδίδοντας τον εαυτό μου
γιατί κάτι άλλο είχα φανταστεί να γίνω
παίζοντας θέατρο για να επιβιώσω
επαναλαμβάνοντας "μάλιστα Κύριε"
σκεπτόμενος να χύνω πάνω σε μια γλώσσα
χωρίς να λέει τίποτα
και τώρα γυρνώντας πλευρό
για να μην ακούω τον εαυτό μου να με κατακρίνει
ο καιρός
περνάει.
sirgk
