Ξέρω πως θα 'ναι ο θάνατος

Ξέρω πως θα 'ναι ο θάνατος,
και θα ‘χω αφήσει τόσα πίσω.
Ιδέες, αποφάσεις
και αυτή την συγκατοίκηση με τον Μπαχ, που ‘ταν ασφυκτική.
Και ένας ακόμα άγνωστος,
θα μείνει με τους αγνώστους.
Μπορεί και να θυμάμαι..
τα χέρια σου,
τα μάτια σου,
την πέτρα που έσκυψες και μάζεψες δίπλα από την θάλασσα.
Για αυτό σου λέω..
ξέρω πώς είναι ο θάνατος...
Μια βραδιά όπως όλες οι άλλες.

Βρόχος

 

Τώρα ποὺ σ᾿ ἔχω διαγράψει ἀπ᾿ τὴν καρδιά μου,
ξαναγυρνᾷς ὅλο καὶ πιὸ πολὺ ἐπίμονα,
ὅλο καὶ πιὸ πολὺ τυραννικά.
Δὲν ἔχουν ἔλεος τὰ μάτια σου γιὰ μένα,
δὲν ἔχουν τρυφερότητα τὰ λόγια σου,
τὰ δάχτυλά σου ἔγιναν τώρα πιὸ σκληρά,
ἔγιναν πιὸ κατάλληλα γιὰ τὸ λαιμό μου.