Μαζεύτηκε πολύ σκοτάδι
όλο και πιο αβάσταχτο
όποτε σου γράφω είναι μια εξομολόγηση
όχι από μετάνοια μα από ανάγκη
λυτρωτική η κάθε φορά που σου ανοίγομαι· φωτίζομαι.
τότε βρίσκω την δύναμη να με αποδεχτώ
μου βγάζεις τον καλύτερο μου εαυτό
και τον χειρότερο μου εαυτό
στις ακρότητες τους, όπως μου αρέσει
σε αγαπώ με τον δικό μου τρόπο
και εσύ με τον δικό σου
σιγά μην αλλάξουμε
εγωιστές οι ερωτευμένοι άνθρωποι
δύσκολα ζουν στο ίδιο μυαλό η αγάπη και ο έρωτας
και πως να γίνει;
η ψυχή μου δεν χορταίνει μόνο με καύλα
θέλει και πνεύμα
το σώμα μου δεν χορταίνει μόνο με πνεύμα
θέλει και καύλα
γίνε πουτάνα
να νιώσω άντρας,
γίνε καθρέφτης
να δω το σκοτάδι μου στα μάτια σου.
sirgk
