Η πολιτική ορθότητα, έτσι όπως εννοείται σήμερα, μοιάζει με την επιφάνεια ενός μπαλονιού - το μπαλόνι του κοινωνικού φαίνεσθαι, που αργά ή γρήγορα ή μια στο τόσο σκάει. Επειδή στην πραγματικότητα, ελάχιστοι από αυτούς που λένε πια τις σωστές λέξεις έχουν αλλάξει και τις αντιλήψεις τους, εκτός από τις λέξεις.
Ταυτόχρονα, οι λέξεις για των οποίων το νόημα κάποιοι ολίγοι αφιέρωσαν ολόκληρη τη ζωή τους, έχουν γίνει σεμιναριακές καραμέλες που τις πιπιλίζει κανείς αβίαστα, μαζί με έναν καφέ ή μια μπυρίτσα. Η εν-συνειδητότητα: κομπολόι στα χέρια της διαδικτυακής και όχι μόνο, self-growth προσωρινότητας που μόνο της σκοπό έχει να φουσκώνει μπαλόνια.
Να γιατί το ζήτημα δεν ήταν ποτέ οι λέξεις.
